کتاب افسانه کاریزما اثر اولیویا فاکس کابان نشر هرماس

برخلاف باور عمومی، کاریزما به سادگی فقط به طور مادرزادی در انسان‌ها وجود ندارد که از زمان تولد به طور ذاتی توانایی جذب دیگران را داشته باشند. اگر کاریزما یک ویژگی وراثتی بود، افراد دارای کاریزما همیشه مسحور کننده بودند و البته این‌طور نیست. حتی در مورد یک تک ستاره که مشارکت زیادی با دیگران دارد، کاریزما می‌تواند در یک لحظه وجود داشته باشد و در لحظه دیگری نباشد. مریلین مونرو می‌توانست کاریزمای خودش را مانند یک کلید برق خاموش کند و کاملاً به دور از توجهات بماند. او برای روشن کردن دوباره کاریزما به‌سادگی فقط زبان بدنش را تغییر می‌داد. چنان‌که پژوهش‌های گسترده در سال‌های گذشته نشان داده‌اند، کاریزما پیامد برخی رفتارهای غیرگفتاری مشخص است نه یک ویژگی شخصیتی وراثتی یا اسرارآمیز. یکی از دلیل‌های تغییراتی که در سطح کاریزمای افراد وجود دارد همین است: وجود کاریزما به این بستگی دارد که شخص این رفتارها را از خود نشان دهد یا خیر. آیا تاکنون تجربه کرده‌اید که اعتمادبه‌نفس کامل را حس کنید و بر موقعیت خودتان تسلط داشته باشید؟ لحظه‌ای که به نظر می‌رسید دیگران تحت تأثیر شما قرار گرفته‌اند؛ حتی یک لحظه که افراد اطراف شما گفته باشند (اوه!). ما الزماً چنین تجربه‌هایی را به عنوان کاریزما در نظر نمی‌گیریم یا فکر نمی‌کنیم که دارای کاریزما هستیم، چون فرض می‌کنیم که افراد کاریزماتیک در تمام لحظات روز مانند آهنربا همه را جذب می‎کنند. اما این‎طور نیست. یکی از دلیل‌ها برای این تصور اشتباه که کاریزما یک چیز ذاتی است که رفتارهای کاریزماتیک هم مانند بسیاری مهارت‌های دیگر به طور کلی در مراحل اولیه زندگی آموخته می‌شوند. در واقع، مردم معمولاً به طور آگاهانه متوجه نمی‌شوند که در حال یادگیری این مهارت‌ها هستند. آن‌ها فقط در حال آزمایش رفتارهای گوناگون هستند، پیامدها را می‌بینند و آن‌ها را پرورش می‌دهند. سرانجام این رفتارها به رفتارهای غریزی تبدیل می‌شوند. چهره‌های سرشناس کاریزماتیک بی‌شماری به‌سختی کوشیده‌اند تا کاریزمای خود را به دست بیاورند و گام‌به‌گام افزایش دهند. اما از آنجا که ما آن‌‎ها را در اوج کاریزمای خودشان می‌بینیم به سختی می‌توانیم باور کنیم که این فوق ستاره‌ها همیشه هم تا این حد تاثیرگذار نبوده‌اند